بازداری

تحقیق توسط بازداران

یکی از مدل های رادیویی آرگوس (Argos) که به اندازه ی کافی برای استفاده در بالابان ها کوچک شده است
یکی از مدل های رادیویی آرگوس (Argos) که به اندازه ی کافی برای استفاده در بالابان ها کوچک شده است

بازداران در حدود 25 سال است که مطالعات مدونی را در رابطه با بالابان های وحشی آغازکرده اند. تحقیقات ابتدایی توسط دامپزشکان به صورت ثبت تعداد پرندگان وحشی و تازه صید شده و نوع بیماری آنها که جهت مداوا به آنها ارجاع داده می شده ، صورت می گرفته است. آنها کاشت و قراردادن میکروچیپ ها در بدن پرندگان شکاری را به روشی ایمن در ابتدا برای اهداف دامپزشکی و پس از آن جهت استفاده با حلقه های نشانه گذاری در پای پرنده در حیات وحش، توسعه دادند. بازداران همچنین مبتکرو رونق بخش روش های تکثیر و پرورش پرندگان شکاری در اسارت به منظور رها سازی در طبیعت هنگام کاهش شدید جمعیت گونه ها ، بوده اند.

بازداران دراستفاده از رادیو تله متری در پرندگان شکاری پیشرو بوده اند و استفاده از آن به حدود 50 سال پیش باز می گردد.استفاده از فرستنده ها جهت ردیابی با ماهواره اولین بار توسط بازداران آمریکای شمالی انجام پذیرفت. این تجهیزات در ابتدا برروی خرس ها مورد استفاده قرار گرفت و مدتی زمان بردتا آنقدر کوچک بشود که قابل استفاده برروی عقاب ها باشد. پس از آن آنها تحقیقاتی را در رابطه با کوچک سازی و قابل استفاده شدن آنها در پرندگان شکاری کوچکتر مانند شاهین ها و باز ها آغاز کردند.این پیشرفت با کمک بازداران انجام شد که اولین تحقیقات را به جهت حمایت و حفاظت از پرندگان شکاری با ایجاد انجمن های حفاظتی سازمان دهی کردند.

امروزه شما با حمایت مالی در رابطه با نصب ردیاب های ماهواره ای و مطلع شدن از مکان های حائزاهمیت برای بالابان های وحشی، می توانید کمک شایانی کنید. با این روش تحرکات و مسیر های آنها از مناطق زاد و ولد تا مهاجرت آشکار می گردد. شما در مورد این مطلب می توانید در صفحه ی مهاجرت از این سایت مطالعه بفرمایید.

مطالعه و تحقیق با کمک علامت گذاری و صیادی

علامتگذاری بالابان جوان بوسیله ی میکروچیپ
علامتگذاری بالابان جوان بوسیله ی میکروچیپ

واضح می باشد که در طول 4000 سال گذشته بسیاری از روش های صید و به دام انداختن پرندگان شکاری توسط بازداران توسعه و تکمیل شده اند.بیش از 20 سال پیش دولت امارات متحده عربی برای حلقه گذاری و نصب میکروچیپ درجوجه بالابان های آشیانه ای در قزاقستان تعدادی از بازداران را به کار گرفت و با این کار هنگامی که دوباره آنها توسط صیادان به دام می افتادند و یا به بیمارستان منتقل می شدند، مجددا ثبت می شدند. از این طریق درمی یافتند که چه تعداد از بالابان های جوان که برای بازداری صید شده اند مربوط به قزاقستان بوده اند.

در عربستان سعودی کار بر روی تخمین جمعیت بالابان های سالم به روش ثبت از طریق صیادی آغاز شده است.مشاهدات بسیار جالبی در رابطه با تخمین جمعیت بالابان ها از طریق ترکیب علامتگذاری و صیادی وجود دارد.به عنوان مثال اگر 100 پرنده علامتگذاری شوند و 10 تا از آنها صید شوند، می توان دریافت که میزان صید 10 درصد بوده است. همچنین اگر چنانچه این تعداد پرنده ی صید شده که علامتگذاری شده اند بخشی از یک گروه 200 تایی پرنده ی صید شده باشند بنابراین تعداد جوجه های پرورش یافته 20 برابر تعداد پرنده های علامتگذاری شده بوده است یعنی در حدود 2000 جوجه سال اولی.

احیای جمعیت وحوش

لانه جعبه ای دیکسون در استپ های مغولستان
لانه جعبه ای دیکسون در استپ های مغولستان

از آنجا که تعداد نواحی ای که دارای تعداد مناسبی طعمه و شکار برای پرورش بالابان ها هستند بیشتر از تعداد نواحی ای می باشد که دارای تعداد مناسبی مکان برای آشیانه سازی است، کار بسیار جالبی توسط آژانس محیط زیست ابوظبی در مغولستان آغاز گردید. متوجه شدند که بالابان های وحشی بیشتر متمایل به ساخت لانه در مکان های خاصی هستند زیرا اغلب لانه ها بروی پل ها و یا روی زمین ساخته می شدند. بنابراین لانه های جعبه ای از بشکه های خالی نفت و به فاصله ی تقریبی 1.5 کیلومتر از یکدیگر طراحی و ساخته شد. بالابان های وحشی با این لانه ها خو گرفتند و مردم محلی نیز در ساخت و برپایی این لانه ها کمک زیادی کردند.

بیش از 5000 لانه جعبه ای در منطقه قرار داده شد و برخی از آنها برای چندین سال متوالی توسط بالابان ها مورد استفاده قرار گرفته است.در سال های اخیر در حدود 2500 عدد پرنده هر ساله در این جعبه ها پرورش یافته و توسط این آمار می توان محاسبه کرد که هر ساله در حدود چه تعداد پرنده قابل صید برای بازداری است. علاوه براین، روش فوق می تواند برای پرورش بالابان ها در مناطقی که جوندگان معضلی برای کشاورزان هستند بسیار تشویق کننده باشد. اگر چنانچه تعداد قابل توجهی از جوندگان خورده شوند، در آینده کشاورزان نیازی به استفاده از سموم نخواهند داشت.

Where Saker populations have disappeared, it is possible to restore them. In Asia, wild-caught Sakers that have been used for falconry are released annually under the Sheikh Zayed Falcon Release Programme. Captive-bred Saker Falcons have been released in several countries. A programme developed by Environment Agency Abu Dhabi led in 2018 to the first breeding of Sakers in Bulgaria for more than 20 years.